Menu boczne
- O uczelni
- Władze uczelni
- Asklepios Program
- Biuletyn Informacyjny
- Centrum Transferu Technologii
- Konkursy - oferty pracy
- Partnerzy
- Realizacja projektów z funduszy zewnętrznych
- PUM w obiektywie
- Regaty 2014
- Santander Universidades
- Wybory
- Wydawnictwo
- Zamówienia Publiczne
- Zbędne składniki mienia
- Fundacja Zdrowe Społeczeństwo w Szczecinie
- DNI NCN 2015 w Szczecinie
- Współpraca Międzynarodowa
- DNL
Treść strony
L/2/2.
JOANNA JABŁOŃSKA
ODLEGŁE NASTĘPSTWA GLIKOKORTYKOTERAPII W LECZENIU ZESPOŁU
NERCZYCOWEGO
Studium Doktoranckie
Klinika Nefrologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie
al. Powstańców Wlkp. 72, 70-111 Szczecin
Kierownik: prof. dr hab. n. med. Kazimierz Ciechanowski
Streszczenie
Glikokortykosteroidy są najczęściej stosowaną grupą leków w terapii zespołu nerczycowego. Mają one liczne działania niepożądane. Celem pracy była ocena wpływu podawania hormonów kory nadnerczy podczas leczenia ujawnionego w dzieciństwie zespołu nerczycowego na rozwój fizyczny oraz odległe funkcjonowanie ważnych życiowo narządów. U badanych przeprowadzono analizę parametrów antropometrycznych oraz wskaźników przebiegu choroby i leczenia. U części osób wykonano badania dodatkowe. Wnioski: osoby z rozpoznanym w dzieciństwie zespołem nerczycowym, leczone glikokortykosteroidami, rozwijają się prawidłowo na tle rówieśników i nie mają zwiększonego ryzyka wystąpienia nadwagi i otyłości. Częściej niż w populacji ogólnej występują u nich zaburzenia gospodarki lipidowej i węglowodanowej oraz upośledzenie funkcji nerek.
H a s ł a : glikokortykosteroidy – zespół nerczycowy – powikłania – wzrost – masa ciała.