Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie

Treść strony

Ann Acad Med Stetin, 2006; 52, 3, 119-124

ELIZA GÓRNIAK

FLUORESCENCJA SZKLIWA PRZED I PO WYTRAWIENIU SZKLIWA W BADANIACH IN VIVO I IN VITRO

Katedra i Zakład Ortodoncji Pomorskiej Akademii Medycznej

al. Powstańców Wlkp. 72, 70-111 Szczecin

Kierownik: prof. dr hab. n. med. Maria Syryńska

Streszczenie

Celem pracy było określenie wpływu leczenia ortodontycznego aparatami stałymi cienkołukowymi na twarde tkanki zębów. Oceniono: wpływ trawienia różnych powierzchni szkliwa in vitro ze zwróceniem szczególnej uwagi na miejsca, w których przyklejane są zamki ortodontyczne (badanie pilotażowe), wpływ trawienia szkliwa in vivo u pacjentów, u których zaplanowano leczenie aparatem stałym cienkołukowym. Z pilotażowych badań wynika, że najbardziej narażonymi na demineralizację szkliwa są powierzchnie (styczne) i policzkowe przyszyjkowo. W połączeniu z elementami aparatów stałych, które dodatkowo utrudniają codzienną higienę jamy ustnej, dokładne oczyszczanie tych powierzchni dla profilaktyki próchnicy i zapaleń dziąseł może mieć duże znaczenie.

Przeprowadzone badania fluorescencji laserowej szkliwa wykazały, że proces wytrawiania ma wpływ na wartości fluorescencji laserowej. Wartości te wzrosły po wytrawieniu szkliwa w każdej z badanych grup. Ponadto wiek badanych nie miał wpływu na uzyskane wartości liczbowe fluorescencji laserowej szkliwa przed i po wytrawieniu szkliwa.