Jak ty komu, tak ja tobie …
To tytuł projektu, w którym wzięła udział nasza studentka Psychologii zdrowia – pani Maria Świątek. Zainteresowana zagadnieniami psychologii społecznej. Od pierwszego roku studiów udziela się w kole naukowym OPTIMA, funkcjonującym w ramach Instytutu Psychologii Uniwersytetu Szczecińskiego. Zakwalifikowała się do udziału we wspomnianym projekcie kierowanym przez dr Małgorzatę Szcześniak z US.
"Jak ty komu, tak ja tobie - psychologiczne mechanizmy odgórnej wzajemności pośredniej" – dotyczył zagadnienia odgórnej wzajemności pośredniej, czyli jednego z mechanizmów leżących u podstawy zachowań prospołecznych (pomocowych). Upraszczając, zgodnie z założeniami teoretycznymi, jeśli osoba A pomoże jakiejś drugiej osobie (B), to trzecia osoba (C) patrząc na relacje tych dwóch osób (A i B), jest bardziej skłonna pomóc kolejnej osobie, niezwiązanej bezpośrednio z obserwowanymi osobami. Podobnie ktoś, kto pomaga innym, z większym prawdopodobieństwem sam doświadczy dobra ze strony osób trzecich (nieznajomych).
Celem projektu, finansowanego z projektu Miniatura (NCN), było przeprowadzenie eksperymentu weryfikującego założenia teoretyczne oraz stworzenie skali do kwestionariuszowego pomiaru przekonań dotyczących wzajemności pośredniej.
- Dla mnie, jako studentki, zatrudnienie w roli współwykonawcy eksperymentu już na pierwszym roku studiów oraz udział w procesie tworzenia skali był dużym wyróżnieniem i okazją do nabycia praktycznych umiejętności w zakresie metodologii badań eksperymentalnych, wykraczających poza doświadczenia wyniesione przeze mnie z zajęć przedmiotowych. – mówi pani Maria Świątek i podkreśla – Miałam wrażenie, że dzięki temu, że czynnie brałam udział w różnych etapach przygotowania i realizacji badań, łatwiej mi było też później zrozumieć treści teoretyczne na takich przedmiotach, jak metodologia czy psychometria. Uczestnictwo w projekcie było czasochłonne. Na przykład w czasie trwania eksperymentu niejeden raz było mi trudno łączyć dyspozycyjność do celów badań z obecnością na wszystkich obowiązkowych zajęciach na PUM, na szczęście wykładowcy byli dla mnie wyrozumiali i pozwalali np. na tymczasową zmianę grup. Pozostała część pracy, związana z realizowaniem projektu - badania kwestionariuszowe, wspólne przygotowywanie plakatów na konferencję czy towarzyszenie w procesie powstawania artykułu, łatwiej dawały się godzić z codziennymi studenckimi obowiązkami. Ogólnie mogłabym powiedzieć, że warto podejmować dodatkowe wyzwania od jak najwcześniejszych lat studiów, nie obawiać się współpracy ze studentami i wykładowcami innych uczelni. Można pogłębić wiedzę, poznać wspaniałe osoby, zdobyć pierwsze doświadczenia w prezentowaniu wyników badań na konferencjach. A moment, w którym można np. zobaczyć artykuł, owoc długiej wspólnej pracy, przynosi wiele radości.
Wyniki eksperymentu zostały przedstawione podczas 9th European Conference on Positive Psychology w Budapeszcie (27-30 czerwca 2018).
Artykuł opublikowany na łamach czasopisma Current Psychology, 24.07.2020 r.
