PUM-11/21/PB "Wpływ różnych kombinacji leków immunosupresyjnych na procesy proliferacji i apoptozy oraz ekspresję wybranych akwaporyn w jądrze i najądrzu szczura - badania wstępne"
Logo projektu:
Nr umowy:
DEC-2021/05/X/NZ7/00721
Okres realizacji:
2.12.2021 - 1.12.2022
Wartość projektu:
42 174,00
Kierownik projektu:
dr Marta Grabowska
Koordynacja administracyjna:
Aleksandra Rezanowicz
Streszczenie projektu:
Celem projektu jest określenie zmian morfologii, odsetka komórek ulegających apoptozie i komórek pozytywnych pod względem ekspresji markera proliferacji ‒ białka Ki-67 w poszczególnych elementach strukturalnych gonady męskiej i najądrza (tj. komórkach nabłonka plemnikotwórczego, Leydiga i nabłonkowych przewodu najądrza przy uwzględnieniu podziału na głowę, trzon i ogon) u szczurów, którym podawano leki immunosupresyjne w różnych kombinacjach. Niestety w piśmiennictwie brak jest pełnych danych z tego zakresu, a wydaje się to mieć kluczowe znaczenie w doborze odpowiedniej terapii, która pozwoli zminimalizować ryzyko występowania zaburzeń w zakresie zdolności reprodukcyjnych. Kolejnym celem niniejszego projektu jest szczegółowa analiza zmian ekspresji akwaporyn (AQPs), błonowych białek transportowych zaangażowanych m.in. w regulację bilansu wodnego w męskim układzie płciowym. Analizie zostaną poddane AQP1‒3, 7 i 9, które są najlepiej poznane pośród znanych izoform tych białek, co może mieć znaczenie w ocenie ich ekspresji w kontekście działania leków immunosupresyjnych. W męskim układzie płciowym białka te odgrywają kluczową rolę w reabsorpcji i sekrecji płynów podczas spermatogenezy, a także w przeznabłonkowym transporcie wody w przewodzie najądrza (Huang i wsp., 2006). Realizacja założonych celów pozwoli na przetestowanie hipotezy badawczej, która zakłada, że w gonadzie męskiej i najądrzu szczurów leki immunosupresyjne w różnych kombinacjach 1) mają istotny wpływ na odsetek komórek ulegających apoptozie i proliferacji, 2) mogą powodować nieprawidłowy rozwój spermatyd i wakuolizację nabłonka plemnikotwórczego oraz zaburzać ekspresję wybranych AQPs, a w konsekwencji prowadzić do zaburzeń płodności męskiej. Badania będą przeprowadzone na jądrach i najądrzach, zatopionych w bloczki parafinowe (z archiwum PUM), pochodzących od 48 3-miesięcznych szczurów. Zwierzęta podzielono na grupę kontrolną (I) i 7 grup doświadczalnych (II-VIII). Szczurom w grupach II–VIII podawano rapamycynę (Rapa), cyklosporynę A (CsA), takrolimus (FK506), mykofenolan mofetylu (MMF) i prednizon (GS) w kombinacjach najczęściej stosowanych w praktyce klinicznej. Szczury przez 6 miesięcy otrzymywały następujące leki: grupa II ‒ Rapa, FK506, GS; grupa III ‒ Rapa, CsA, GS; grupa IV ‒ Rapa, MMF, GS; grupa V ‒ CsA, MMF, GS; grupa VI ‒ CsA, MMF, GS przez 3 miesiące, kolejne 3 miesiące tylko Rapa; grupa VII – FK506, MMF, GS; grupa VIII – FK506, MMF, GS przez 3 miesiące, kolejne 3 miesiące tylko Rapa. W celu dokonania analizy ekspresji Ki-67 i AQPs zostaną przeprowadzone reakcje immunohistochemiczne. Ponadto planuje się identyfikację komórek apoptotycznych za pomocą reakcji TUNEL. Otrzymane odczyny zostaną poddane analizie ilościowej przy użyciu programu ImageScope viewer, co pozwoli na określenie procentu komórek TUNEL-pozytywnych i Ki-67-pozytywnych oraz wykazujących ekspresję AQPs w poszczególnych elementach gonady męskiej i najądrzy w zależności od zastosowanego protokołu lekowego.
